Pałac Larischa jest położony przy pl. Wszystkich Świętych, na rogu ul. Brackiej. W tym miejscu stały niegdyś trzy domy. W połowie XVIII wieku rodzina Jordanów połączyła posesje w jeden budynek. Projekt wykonał architekt Franciszek Placidi, nadając obiektowi barokowy kształt – pałac był wówczas dwupiętrowy z wejściem od ul. Brackiej, gdzie Placidi umieścił dwa monumentalne portale i reprezentacyjną trójbiegową klatkę schodową.
Niewykończony budynek kupił w 1790 roku książę Massalski. Po nim właścicielami pałacu byli: Helena Potocka, Tadeusz Czacki i Jacek Kluszewski. W 1806 roku pałac kupił znany architekt Szczepan Humbert. Dobudował piętro, przebudował fasadę w stylu neoklasycznym, czyniąc z pałacu okazałą rezydencję. W 1833 roku posesję nabył baron Karol Larisch. W cztery lata po pożarze pałacu, w 1854 roku, Larisch dołączył do niego dwie kamienice od strony pl. Wszystkich Świętych, odrestaurował całość budowli i ofiarował ją miastu na cele publiczne. W tym samym roku w pałacu rozpoczęły działalność Towarzystwo Przyjaciół Sztuk Pięknych, seminarium nauczycielskie oraz szkoła powszechna. W drugiej połowie XIX wieku miał miejsce remont budynku, wówczas zyskał on nową fasadę, którą można oglądać do dzisiaj.
Od końca XIX wieku do początków II wojny światowej pałac był oficjalną rezydencją prezydentów Krakowa. Po wojnie otworzono tu czytelnię Miejskiej Biblioteki Publicznej i Urząd Stanu Cywilnego.
Po remoncie w 1986 roku gmach przejęła w całości Miejska Biblioteka Publiczna. Aktem notarialnym w 1997 roku Pałac Larischa przejął Wydział Prawa i Administracji UJ.
Krzysztof
