Pisząc o ojcu Karolu Józefie von Larisch , godzi się wspomnieć i o jego starszej córce Eugenii, jednej z wybitniejszych postaci niewieścich w Polsce drugiej połowy naszego wieku. Któż bowiem nie znal, nie cenił i nie wielbił w kraju i na emigracyi pani Eustachowej Januszkiewiczowej, żony litewskiego wychodźcy z r. 1831, właściciela księgarni polskiej na Quai Voltaire Nr 11 w Paryżu i wydawcy Pielgrzyma Polskiego, kobiety wyższego umysłu i najszlachetniejszych uczuć, wykwintnych form życia, a czarującej wdziękiem rozmowy i dowcipu.
Temi przymiotami zdobna, jaśniała też ?pani Eugenia” przez długie lata wśród społeczeństwa polskiego w Paryżu, a za próg skromnego mieszkania państwa Januszkiewiczów przy ulicy St. André des Arts Nro54, następnie ulicy de Lille 7, zaglądali chętnie zarówno bohaterowie nieśmiertelnych bojów, jak i myśli narodowej, nie wyłączając Mickiewicza i Krasińskiego, a z młodszego pokolenia: Kalinki, Grottgera i Klaczki. Dla tych wyjątkowych przymiotów umysłu i serca, kochano ją też serdecznie wszędzie, gdziekolwiek czasowo gościła, czy w W. ks. Poznańskim w domu hr. Józefa Mycielskiego i jego córki Anny w Rokossowie, czy w Gallicyi w domu sędziwego ojca, lub u hr.Henryków Wodzickich w Porębie. Starzy Krakowianie pamiętają ją również dotąd, jak w d. 19 marca 1848 r. zasiadła wraz z p. Sedlmajerową w kościele N. P . Maryi za stolikiem do jałmużny, obok hr.
Arturowej Potockiej i jej młodziutkiej synowej, co po raz pierwszy w życiu wyszła z tacą z ?pod Baranów” dla zebrania grosza publicznego. Kwota złp. 1982 groszy 7, na owe czasy w małym i ubogim Krakowie olbrzymia, w ciągu jednej godziny przez nadobne kwestarki zebrana, zasiliła ubogą kasę wsparcia obdartych i wynędzniałych więźniów stanu, powracających ze Spielberga i Kufsteina Ta uroczysta chwila była też zawiązkiem bliższej znajomości ze starym Krakowem, który później tak ukochała, iż opuściwszy wraz z mężem, po wojnie 1870 r, stolicę Francyi, osiadła w nim stale i w nim swój piękny żywot w dniu 5 czerwca 1892 r. zakończyła. Państwo Januszkiewiczowie mieli jedyną córkę Maryę, poślubioną Konstantemu Popielowi, dla której prowadził ojciec (Eustachy J.) podczas oblężenia Paryża w r. 1871 dzienniczek, ogłoszony równocześnie w Przeglądzie. Polskim.
Opracowanie genealogiczne:
Eustachy Januszkiewicz h. Lubicz
żona (ślub: dnia 8 VIII 1874): Eugenia hr. Larysz h. Larysza (Glezyn) ca 1820 , (Rodzice : Karol Józef Eugeni hr. Larysz h. Larysza (Glezyn) 1788-1869 & Karolina Maria Grabowska z Grabówki h. Oksza ca 1800) , dzieci:
Maria ca 1850
& Konstanty Chościak-Popiel z Turny h. Sulima (linia: Adam Szydłowski 13.214.551) , (linia: Feliks Łubieński 16.78.421) , (linia: Hieronim Sanguszko dw.9286) , (linia: Paweł Popiel 11.1.1349) , (linia: Teodor Szydłowski 7.8.73) , (linia: Tomasz Wawrzecki dw.16943) 1841 dzieci: Maria Chościak-Popiel z Turny h. Sulima 1879-1944
& Tadeusz hr. Łubieński z Łubnej h. Pomian 1872-1942 | Witold hr. Łubieński z Łubnej h. Pomian 1898-1920 | Tadeusz Ignacy hr. Łubieński z Łubnej h. Pomian 1899-1961 | Henryk Ignacy hr. Łubieński z Łubnej h. Pomian 1901-1960 | Alfred hr. Łubieński z Łubnej h. Pomian 1902-1944 | Maria Ignacja Antonina hr. Łubieńska z Łubnej h. Pomian 1907-2004 | Konstanty hr. Łubieński z Łubnej h. Pomian 1910-1977 | Elżbieta Maria Ignacja hr. Łubieńska z Łubnej h. Pomian 1916-2009 |
Eustachy Chościak-Popiel z Turny h. Sulima ca 1880-1936
& Anna Małgorzata Dzierżykraj-Morawska z Chomęcic h. Drogosław (Nałęcz) 1880-1943 | Konstanty Chościak-Popiel z Turny h. Sulima ca 1910 | Jan Chościak-Popiel z Turny h. Sulima 1910-1974 | Krystyna Chościak-Popiel z Turny h. Sulima ca 1910-1963 | Pia Chościak-Popiel z Turny h. Sulima ca 1910 | Maria Chościak-Popiel z Turny h. Sulima ca 1910 | Anna Maria Ignacja Chościak-Popiel z Turny h. Sulima 1915-1995 |
Wincenty Chościak-Popiel z Turny h. Sulima ca 1880
Felicja Chościak-Popiel z Turny h. Sulima ca 1880